Menu
Śmiało kroczyć tam, gdzie nie dotarło jeszcze żadne prawo!
  • Redakcja Bloga
  • Grupa Robocza ds. Polskiego Prawa Kosmicznego
  • Konsorcjum Naukowe Ad Astra
  • Współpraca ekspercka
  • Polityka prywatności i ciasteczek
  • Kontakt
Śmiało kroczyć tam, gdzie nie dotarło jeszcze żadne prawo!

Przykłady odwołań do przestrzeni kosmicznej w orzecznictwie sądów

Posted on 30 lipca 201924 maja 2020

Śmiało kroczyć tam, gdzie nie dotarło jeszcze żadne prawo!

Problematyka przestrzeni kosmicznej pojawia się w orzecznictwie sądów polskich i obcych. Mowa tu w szczególności o judykatach wydawanych w sprawach cywilnych, karanych i administracyjnych. Niekiedy odwołania do kosmosu mają charakter poboczny z punktu widzenia rozstrzyganej sprawy. Nierzadko jednak stanowią one kluczową część wywodu określonego orzeczenia.

W judykatach najczęściej można spotkać się z odwołaniami do ciał niebieskich i kosmitów (obcych). Mowa w nich między innymi o Księżycu, Jowiszu oraz o Reptilianach. Czasami odwołania te są błędne. Chodzi tu na przykład o „meteoryt przelatujący w pobliżu Ziemi”. Meteoryty, jak wiadomo, nie przelatują w pobliżu ani w dalszej odległości od Ziemi. Meteoryt bowiem to „coś”, co już na Ziemię spadło (szerzej na temat definicji meteorytu zob. np. stronę internetową Polskiego Towarzystwa Meteorytowego).

Warto zwrócić uwagę na poniższe wyciągi z orzeczeń, w których odwołano się do przestrzeni kosmicznej. W każdym przypadku został podany link do publicznej bazy orzeczeń, w której została zamieszczona pełna treść wyroku lub postanowienia. Autor tego zestawienia opatrzył każde orzeczenie krótkim opisem, którego celem jest oddanie istoty konkretnego odwołania do kosmosu.

Sądy Apelacyjne

Odwołanie się przez świadka do „bóstwa od kosmosu” jako przyczyna powzięcia wątpliwości co do jego stanu psychicznego 

wyrok SA w Poznaniu z dnia 6 marca 2014 roku, II AKa 200/13

„Ponadto należało zgodzić się z apelującymi obrońcami oskarżonego H. S. (1), że istniały podstawy ku temu by nabrać wątpliwości co do stanu zdrowia psychicznego M. J. (2), a co za tym szło, należało powtórzyć jego przesłuchanie, zgodnie z treścią art. 192 § 1 KPK z udziałem psychologa względnie biegłego psychiatry.

Należy w tym miejscu odwołać się do treści nagrania video z rozmowy jaką w dniu 9 sierpnia 2012 roku prowadzili K. L. (1) z M. J. (2) w mieszkaniu tej pierwszej. W toku tej rozmowy M. J. (2) powiedział, że jego córka jest jedyną osobą w Polsce, która może rozmawiać z Bogiem. Ona ma taką moc, że wokół mogą przechodzić burze, ale nad miejscowością, w której on mieszka nie ma żadnych kataklizmów, żadnych burz nie ma, bo nad jego domem jest rozłożony parasol ochronny o średnicy 10 km. Stwierdził nadto, że Bóg ma trzech zastępców. Jeden od kosmosu, drugi od zdrowia, a trzeci od spraw specjalnych i ten trzeci go pilotuje. Było takie zdarzenie, że nadchodziła burza, ale córka ma kontakt z tym zastępcą od kosmosu i przeszło, tak było już kilka razy”.

Wojewódzkie Sądy Administracyjne

Odwołanie się przez skarżącego decyzję administracyjną do „pola grawitacyjnego Jowisza” jako środek wzmocnienia jego argumentacji

wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 listopada 2013 roku, VI SA/Wa 1085/13

„Skarżący zarzucał, że uzasadnienie zaskarżonej decyzji zawiera wadliwe stwierdzenia, błędy logiczne i wnioski sprzeczne z przepisami prawa, a odnosząc się do nich wyjaśniał m.in., że:

(…)

– w jego rozwiązaniu nie wystąpi „przechył kabiny”, ani natychmiast, ani nigdy i w żadnym polu grawitacyjnym (nawet Jowisza), bowiem rolki boczne wózka wg zgłoszenia wnioskodawcy przejmują moment siły niezależnie, po której szynie posuwa się wózek”.

Sądy Okręgowe

1. Nakłanianie do unicestwienia własnego ciała w celu przeniesienia się na inną planetę jako zachowanie realizujące znamiona przestępstwa z art. 148 § 1 Kodeksu karnego

wyrok SO w Poznaniu z dnia 9 marca 2016 roku, III K 72/15

Zaznaczyć należy, iż Sąd podziela pogląd, że zachowanie realizujące znamiona typu określonego w art. 148 § 1 kk polega na sprowadzeniu śmierci człowieka i to obojętnie, czy przez oddziaływanie fizyczne na jego organizm (zadawanie ciosów w ważne dla życia organy, oddziaływanie przez truciznę, uduszenie itp.) czy oddziaływanie psychiczne (np. sugerowanie nieuleczalnej choroby i doprowadzenie w ten sposób do samobójstwa albo skłonienie do unicestwienia własnego ciała, celem „przeniesienia się” na inną planetę – znany z orzecznictwa niemieckiego tzw. Sariusfall).

2. „Obecność ufoludków w mieszkaniu” jako motyw działania oskarżonego 

wyrok SO w Gliwicach z dnia 27 sierpnia 2014 roku, IV K 88/14

„Oskarżony słuchany na etapie postępowania przygotowawczego, jak i przed Sądem złożył wyjaśnienia, w których całkowicie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Złożył wyjaśnienia zbieżne i spójne z zeznaniami świadków, jeżeli chodzi o przebieg zdarzenia. Co do motywów swojego postępowania wyjaśnił, iż jego zamiarem było dostać się do aresztu śledczego bo w jego mieszkaniu były obce osoby (ufoludki ,k-38). Oskarżony twierdził, iż był zawiadomić o tym fakcie policję, jednak został wyśmiany. Przyznał, iż od lat spożywa alkohol niewiadomego pochodzenia, nie pracuje, utrzymuje się z prac dorywczych”.

(…)

„Nie przekonuje Sądu wersja o ufoludkach, złagodzona w czasie procesu do określenia „jacyś obcy”. Z opinii kuratora sądowego wynika, iż w mieszkaniu oskarżonego często przebywali obcy ludzie, bezdomni, nadużywający alkoholu, zatem nie była to żadna nadzwyczajna sytuacja. Nie potwierdziła się nadto informacja o zgłoszeniu policjantom II Komisariatu Policji faktu pobytu obcych. (k-161)”.

Sądy Rejonowe

1. Brak chęci kontaktu pokrzywdzonego z oskarżoną jako „skutek pozostawania planety pokrzywdzonego w niekorzystnej koniunkcji” 

wyrok SR Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 7 września 2018 roku, X K 831/17

W związku z powyższym w dniach 05 maja, 17 maja i 10 czerwca 2014 roku M. T. (1) ponownie przesłał do J. S. (1) wiadomość o treści „Po raz kolejny proszę, aby nie wysyłała Pani do mnie smsów i żaden inny sposób się ze mną nie kontaktowała bo w ten sposób niszczy mi Pani życie i działa wbrew mojej woli. Od dwóch lat Panią o to proszę a Pani wciąż nie przestaje.” J. S. (1) nie zamierzała jednak stosować się do tej prośby i odpisywała mu w dniu 05 maja 2014 roku, że wystosował ją, gdyż daje sobą manipulować, natomiast w dniu 10 czerwca 2014 roku – że blokuje się przed nią, ponieważ jego planeta pozostaje w niekorzystnej koniunkcji.

2. „Upadek meteorytu” jako synonim zjawiska o gwałtownym charakterze

wyrok SR w Zawierciu z dnia 21 września 2016 roku,  I C 19/14

„Za winnego spowodowania wypadku został uznany tylko kierowca koparki. Policjanci w dniu 20.03.2012r. sporządzili dokumentację, wykonali też zdjęcia pojazdu. Powód wyraził się w ten sposób, że jechał sobie spokojnie, aż nagle jak meteoryt z koparki spadły kamienie”.

3. Pojęcie „przelotu meteorytu w pobliżu Ziemi” jako punkt odniesienia dla wykładni pojęcia „w pobliżu”

wyrok SR w Tychach z dnia 15 lipca 2016 roku, IX C 829/15

„Określenie „w pobliżu” można rozumieć różnie, w zależności od kontekstu – można np. powiedzieć, że meteoryt przeleci w pobliżu Ziemi – i w takiej sytuacji nikt nie będzie miał wątpliwości, że nie będzie to odległość pozwalająca mu dotknąć tego meteorytu”.

4. Odwołanie się przez uczestniczkę postępowania do „kosmitów i reptylian” jako przejaw jej zaburzeń psychicznych

postanowienie SR dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 5 maja 2015 roku, VI Nsm 815/12

„Uczestniczka niechętnie mówi o swoim stanie zdrowia, neguje istniejące objawy zaburzeń psychicznych. Wypowiada natomiast irracjonalne treści, które jak podaje czerpie z Internetu, często mówi na temat końca świata, wybuchu wojny oraz kosmitach i „reptylianach”.

(…)

„Treści wygłaszane przez matkę powodują w małoletniej poczucie zagrożenia. Nie jest bowiem zgodne z dobrem 10-letniego dziecka wzrastanie w poczuciu zagrożenia wojną, końcem świata czy kosmitami wpływającymi na ludzkość”.

5. Meteoryt jako przedmiot obrotu cywilnoprawnego

wyrok SR Wrocław Śródmieście we Wrocławiu z dnia 30 października 2013 roku, VIII C 73/12

 „Pozwem nadanym 7 lipca 2009 roku powodowie M. T. i K. T. domagali się zasądzenia od pozwanej S. D. solidarnie na ich rzecz kwoty 7.363 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 5.835 złotych od 3 grudnia 2008 roku do dnia zapłaty oraz od kwoty 1.528 złotych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a nadto domagali się zwrotu kosztów postępowania w sprawie. W uzasadnieniu podali, iż 8 grudnia 2007 roku zawarli umowę, na mocy której pozwany miał wykonać obrączki z meteorytem księżycowym z materiału pozwanego”.

Mariusz T. Kłoda

Wpis ten nie stanowi opinii lub porady prawnej w rozumieniu obowiązującego prawa. Ma on wyłącznie informacyjny charakter. Autor wpisu nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne skutki decyzji, podejmowanych na jego podstawie.

 

 

 

 

 

 

 

Mariusz T. Kłoda

Założyciel oraz redaktor bloga Prawo i Kosmos – Prawo Kosmiczne.

Polityka prywatności i ciasteczek: Ta witryna używa ciasteczek. Pozostając na stronie zgadzasz się na ich użycie.
Aby dowiedzieć się więcej, w tym, jak zarządzać ciasteczkami, zajrzyj tutaj: Polityka ciasteczek

Tagi

ABM Space asteroid mining Centrum Studiów Kosmicznych ALK DroneTech World Meeting działalność kosmiczna EAK ESA European Space Agency Europejska Agencja Kosmiczna Grupa Robocza ds. Polskiego Prawa Kosmicznego górnictwo asteroidalne Górnictwo Kosmiczne Instytut Wspierania Nowych Technologii kosmiczna reklama kosmos Luksemburg Najwyższa Izba Kontroli obtrusive space advertising PAK Polish act on space activities Polish Space Agency Polish space law POLSA Polska Polska Agencja Kosmiczna Polska Strategia Kosmiczna polska ustawa o działalności kosmicznej Polskie Prawo Kosmiczne polski sektor kosmiczny prawo kosmiczne Prezes PAK Prezes POLSA PSPA reklama kosmiczna space advertising space law space mining space resources Stowarzyszenie Polskich Profesjonalistów Sektora Kosmicznego szkoda kosmiczna Task Force on Polish Space Law ubezpieczenie kosmiczne USA ustawa o działalności kosmicznej oraz Krajowym Rejestrze Obiektów Kosmicznych zasoby kosmiczne

Kategorie

  • Badania i Eksperymenty
  • Biznes Kosmiczny
  • Górnictwo Kosmiczne
  • Konferencje
  • Kosmicznoprawne Facecje
  • Materiały
  • Międzynarodowe Prawo Kosmiczne
  • Polska Agencja Kosmiczna
  • Prawo Administracyjne Kosmiczne
  • Prawo Autorskie Kosmiczne
  • Prawo i Kosmos
  • Prawo Odszkodowawcze Kosmiczne
  • Prawo Podatkowe Kosmiczne
  • Prawo Telekomunikacyjne Kosmiczne
  • Prawo Ubezpieczeniowe Kosmiczne
  • Prawo Własności Przemysłowej Kosmiczne
  • Publikacje
  • Umowy Kosmiczne
  • Wewnętrzne Prawo Kosmiczne
  • Wykłady i Szkolenia

Archiwa

  • czerwiec 2022
  • maj 2022
  • kwiecień 2022
  • marzec 2022
  • luty 2022
  • styczeń 2022
  • grudzień 2021
  • listopad 2021
  • wrzesień 2021
  • lipiec 2021
  • czerwiec 2021
  • maj 2021
  • kwiecień 2021
  • marzec 2021
  • luty 2021
  • listopad 2020
  • październik 2020
  • czerwiec 2020
  • maj 2020
  • luty 2020
  • grudzień 2019
  • październik 2019
  • wrzesień 2019
  • sierpień 2019
  • lipiec 2019
  • czerwiec 2019
  • maj 2019
  • kwiecień 2019
  • marzec 2019
  • luty 2019
  • styczeń 2019
  • grudzień 2018
  • listopad 2018
  • październik 2018
  • sierpień 2018
  • lipiec 2018
  • czerwiec 2018
  • kwiecień 2018
  • luty 2018
  • styczeń 2018
  • grudzień 2017
  • wrzesień 2017
  • sierpień 2017
  • lipiec 2017
  • czerwiec 2017
  • maj 2017
  • marzec 2017
  • luty 2017
  • październik 2016
©2022 Śmiało kroczyć tam, gdzie nie dotarło jeszcze żadne prawo! | WordPress Theme by Superb WordPress Themes