Śmiało kroczyć tam, gdzie nie dotarło jeszcze żadne prawo!
Dnia 15 marca 2018 r. sankcję królewską (royal assent) uzyskała brytyjska ustawa – Space Industry Act 2018 (An Act to make provision about space activities and sub-orbital activities, and for connected purposes (por. Brytyjski projekt ustawy o lotach kosmicznych-Draft Spaceflight Bill). Ma on „uwolnić miliardy dla brytyjskiej ekonomii”. Być może tak się stanie. Pewne jest natomiast to, że osiągnięto już pewien cel polityczny. Wielka Brytania zakomunikowała światu swą gotowość do eksploracji przestrzeni kosmicznej według reguł Space 4.0.
Jak wskazano w nocie wyjaśniającej (explanatory note) do Space Industry Act 2018, sektor komercyjnych lotów kosmicznych (orbitalnych i suborbitalnych) gwałtowanie się rozwija. Związane jest to m.in. z miniaturyzacją satelitów. Regulacje Space Industry Act 2018 mają zapewnić możliwość podejmowania i prowadzenia działalności w tym zakresie na terytorium Wielkiej Brytanii.
Space Industry Act 2018 składa się z siedemdziesięciu dwóch jednostek redakcyjnych (sekcji) przyporządkowanych do piętnastu rozdziałów (regulation of spaceflight etc; range control; licences; exercise of regulatory functions by bodies other than Secretary of State; individuals taking part in spaceflight activities etc; safety; security; enforcement etc; liabilities, indemnities and insurance; powers in relation to land; powers in relation to land: supplementary; offences and civil sanctions; appeals; miscellaneous; general).
W sekcji pierwszej Space Industry Act 2018 określonego przedmiotowy zakres ustawy oraz zamieszczono definicję niektórych pojęć. Akt normatywny reguluje głównie problematykę działalności kosmicznej i suborbitalnej prowadzonej w Wielkiej Brytanii. Warto przypomnieć, że polska ustawa o działalności kosmicznej i Krajowym Rejestrze Obiektów Kosmicznych prawdopodobnie nie będzie regulowała działalności suborbitalnej (por. Ustawa o działalności kosmicznej – ciąg dalszy). Przez „działalność kosmiczną (space activity)” należy rozumieć: wyniesienie lub powodowanie wyniesienia lub powrót na Ziemię obiektu kosmicznego lub statku powietrznego przewożącego obiekt kosmiczny (aircraft carrying a space object); eksploatację obiektu kosmicznego; każdą działalność w przestrzeni kosmicznej. Analizowany akt normatywny zawiera także definicję legalną „działalności suborbitalnej (sub-orbital activity)”. Należy przez nią rozumieć (niemieszczące się w zakresie pojęcia działalności kosmicznej) wyniesienie, powodowanie wyniesienia, eksploatację lub powodowanie powrotu na Ziemię statku (craft – rakiety lub innego statku zdolnego działać powyżej stratosfery oraz balonu zdolnego osiągnąć stratosferę, przewożącego załogę lub pasażerów), a także statku powietrznego (aircraft) przewożącego taki statek (craft). Działalność kosmiczna i suborbitalna stanowią łącznie „działalność w zakresie lotów kosmicznych (spaceflight activities)”. Warto zwrócić szczególną uwagę na uwzględnienie w ramach definicji „działalności suborbitalnej” kwestii pasażerów. Brytyjski ustawodawca nie zignorował zatem idei tzw. turystyki kosmicznej, którą być może wkrótce urzeczywistni m.in. Virgin Galactic oraz Blue Origin (zob. filmy poniżej).
Wpis ten nie stanowi opinii lub porady prawnej w rozumieniu obowiązującego prawa. Ma on wyłącznie informacyjny charakter. Autor wpisu nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne skutki decyzji, podejmowanych na jego podstawie.